ตลาดซาจ๊ะ ของฝากเสียมเรียบกัมพูชา ต้องที่นี่!!

หากคุณได้ไปเที่ยวเมืองเสียมเรียบ กัมพูชา ย่านของฝากของที่ระลึกที่น่าสนที่สุดก็คงไม่พ้น ตลาดซาจ๊ะ ไปได้!!
โดยชื่อว่า ตลาดซาจ๊ะ นี้ น่าจะเป็นคำเรียกแบบไทยๆน่ะครับ เพราะผมได้ยินไกด์ชาวกัมพูชาพูดประมาณว่า "ซาจัส" พอมาดูตัวภาษาอังกฤษก็เขียนว่า Psah Chas Market ก็เลยไม่แน่ใจว่าที่ถูกต้องจริงๆ ต้องเรียกอย่างไร ... แต่เอาเป็นว่า ขอเรียกว่าตลาดซาจ๊ะ ตามที่คนทั่วไปเรียกแล้วกัน ^ ^

ตลาดซาจ๊ะนั้น มีของขายของที่ระลึก มากมายมากกว่าย่านขายของที่ระลึกตามแหล่งท่องเที่ยวมากครับ
ดังนั้น ถ้าคุณมีโปรแกรมว่าจะต้องได้มาเที่ยวตลาดซาจ๊ะอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนซื้อของฝากอะไรมากมาย เที่ยวให้เต็มที่ดีกว่า แล้วค่อยมาลงช้อปจริงๆจังๆที่ตลาดซาจ๊ะนี่ก็ได้
(อย่างไรก็ตาม ของขายตามแหล่งท่องเที่ยวกับในตลาดซาจ๊ะ ราคาไม่ต่างกันนะครับ ขึ้นกับความสามารถในการต่อรอง)

ว่าแล้วก็ขอพาชมบรรยากาศของตลาดซาจ๊ะคร่าวๆเลยละกัน

ของขายเด่นๆของตลาดซาจ๊ะก็ได้แก่ เสื้อผ้า กระเป๋า ผ้าทอ ของฝากพวกพวงกุญแจและอื่นๆ เครื่องเงิน อัญมณี
หลายๆอย่าง เห็นแล้วนึกว่า "อยู่เมืองไทย" เช่นกระเป๋าใส่เศษเงินรูปช้างต่างๆ หลายๆอย่างที่ซ้ำกับในประเทศไทยก็มี ^ ^"
นอกจากนั้น หลายๆอย่างยังซ้ำกับ "ตลาดโรงเกลือ" อีก ... ดังรูปด้านล่าง ซึ่งเป็นกระเป๋าเป้ก้อปยี่ห้อต่างๆ

ดูไปดูมา ... เค้าก็คงไปรับมาจากโรงเกลือนี่ล่ะครับ เพราะที่นี่ห่างจากโรงเกลือเพียงร้อยกว่าโลเท่านั้นเอง

เครื่องเงินหรืออัญมณีต่างๆก็มีขาย แต่เครื่องเงินน่ะ เห็นไกด์บอกว่าส่วนใหญ่เงินแค่ 30% ใส่แป๊บเดียวดำ (ไกด์ชาวกัมพูชาพูดเองเลยนะ คงเชื่อได้)

ส่วนการซื้อขายของที่นี่ ทางบริษัททัวร์แจ้งมาว่าแลกแบงค์ 20 ไว้หน่อย คนกัมพูชาไม่ค่อยมีเงินไทยทอน มีแต่เงิน US Dollar
แต่ถ้าเป็นตลาดซาจ๊ะนี่ล่ะก็นะ แม่ค้าแม่ขายแต่ละร้านแกมีเงินทอนสกุลเงินไทยบาท เพียบ!! ดังนั้น ถ้าเป็นในตลาดซาจ๊ะ คุณก็สามารถใช้แบงค์พันช้อปปิ้งได้!! รับรอง (ผมซื้อของอยู่ 3 ร้าน ยื่นแบงค์พัน แบงค์ห้าร้อย ก็มีทอนหมด ... อีกร้านยื่นเงินไว้พอดี แต่ตอนคนขายเก็บเงิน ก็พบว่ามีแบงค์ไทยในสต๊อคเพียบเลย!!)

ก็นะ ... ส่วนใหญ่คนที่มาซื้อของที่นี่ ก็มักจะเป็นของฝากกันเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนั้นก็อาจจะเป็นพวกเสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋า ที่ถ้าหากสวยถูกใจ เหล่าคุณผู้หญิงก็คงจะช้อปกันแน่ๆอยู่แล้ว
ก็ขอบอกราคาของฝากที่คนในกรุ๊ปต่อได้มาฝากแล้วกันครับ ไปกันประมาณ 30-40 คนน่ะครับ (ไม่รับประกันว่าเป็นราคาที่ถูกสุดนะ แต่ถ้าคุณต่อได้ราคาดีกว่านี้ ก็น่าจะจัดว่าโอเค ปล. เป็นราคาของปี 2012 นะครับ)

ราคาของในตลาดซาจ๊ะ ที่กรุ๊ปผมต่อได้
- พวงกุญแจแพค 6 อัน ต่อได้ในราคา 2 USD หรือ 60-80 บาท
- ถ้าเป็นพวงกุญแจที่ตัดเล็บจะได้ในราคา 6 อัน 100 บาท
- ลูกโรลลิ่งบอล มีคนต่อได้ในราคาลูกละ 90 บาท (ผมซื้อมา 150 บาท -*-)
- เสื้อยืดสกรีนลาย ส่วนใหญ่ซื้อกันที่ตัวละ 50 บาท มีคนต่อได้ 40 บาท 2-3 คน ... แล้วก็มีอยู่ 1 คน บอกว่าได้ตัวละ 30 บาท
- เสื้อยืดปักลาย มีคนซื้อไม่มาก เห็นว่าได้ตัวละ 80 บาท
- ผ้าทอพันคอ (ไม่รู้ว่าเนื้อผ้าแบบไหน อาจจะไม่ดีมากก็ได้) ได้ในราคา 50 บาท ต่อสองผืน
- ชุดช้อนอันเล็กๆที่มันใส่ๆในแก้ว (ไม่รู้จะอธิบายยังไง) ผมต่อได้ 150 บาท แต่ไม่ได้ซื้อเพราะลองต่อไปงั้นเอง -*-
- แมกเนต ต่อได้อันละ 30 บาท เลยไม่ซื้อเลย คิดว่าแพง (แต่ก็อาจจะมีคนต่อได้ถูกกว่านี้)

เทคนิคการต่อราคาของ
พ่อค้าแม่ค้าในตลาดซาจ๊ะ ลูกเล่นแพรวพราวมาก แต่เค้าไม่ได้โกงนะครับ แต่ต่อของยากน่าดูชม
ที่ว่ายากเนี่ย ไม่ใช่ว่าต่อไม่ได้นะครับ ต่อได้ทุกร้านครับ แต่จะต่อให้ได้ราคาขายแท้ๆเนี่ย ยากเหมือนกัน
ยกตัวอย่างของที่ขายในราคา 50 บาท ... เค้าจะบอกราคามาเลย 250 บาท!!
ถ้าเราต่อ 100 บาท (ซึ่งเป็นราคาที่แม้ค้าก็ยิ้มออกแล้วในราคานี้) แม้ค้าก็จะยังคงออดอ้อน บ่นขาดทุน ทำหน้าทำตาว่าราคานี้ไม่ไหวอยู่ดีครับ
จนบางทีเราเผลอเพิ่มราคาไปที่ 150 บาท ซึ่งอันนี้จะเข้าทางแม่ค้ามากๆ อย่าทำครับ
หรือไม่หากเราทำท่าจะเดินหนี ... แม่ค้าก็จะรั้งเราไว้ แล้วก็ทำหน้าเสียดาย ว่า ยอมก็ด้ะ 100 ก็ 100 (แต่จริงๆ ขาย 50 บาท แม่ค้าก็กำไรแล้ว)
...
ดังนั้น ต่อราคาของ อัดให้แรงเข้าไว้!! 25% จากราคาที่แม่ค้าบอก ถือว่าสูงมากแล้ว
ไม่ควรต่อมากกว่านั้น!! แต่ควรจะต่อให้ต่ำกว่า 25% ไว้ก่อน ต่อสัก 5-10% ไปเลยก็ได้ อย่าได้แคร์!!
...
ที่สำคัญ อย่าทำหน้าตาอยากได้ของชิ้นนั้นมากนัก ทำหน้าเฉยๆ ประหนึ่งว่าลองถามราคาเป็นพอ
เพราะถ้าหน้าตาอยากได้จัดๆ คนขายรู้ครับ ยัดราคาเต็มเหนี่ยวมาให้เราทันที ยังไงๆก็ไม่ลด!!
...
ก็เป็นเทคนิคส่วนตัวที่คิดว่าน่าจะโอเคน่ะครับ ไม่รับประกันผลลัพธ์นะครับ ^ ^"

นอกจากการซื้อของฝากแล้ว ถ้ายังไม่ได้ชิมปาเตที่มีขายอยู่ทั่วไปในเมืองเสียมเรียบ ก็มากินที่ตลาดซาจ๊ะได้ครับ มีรถเข็นขายปาเตเหมือนกัน

ไส้ปาเตส่วนใหญ่ที่ผมเดาเอาเองว่าเป็นไส้ออริจินัล(เพราะมีแบบนี้หลายร้าน) ก็คือไส้หมูแดงหมูกรอบครับ ถ้าเป็นไส้อื่นๆ ก็น่าจะเป็นไส้ที่แปลกลงไปอีกมั้ง อย่างเช่นในรูป เค้ามีปลากระป๋องตราสามแม่ครัวจากประเทศไทยอยู่ด้วย ^ ^

ของกินอีกอย่าง ที่น่าชิม(แต่ผมไม่กล้าชิม) ก็คือพวกหอยปรุงรสครับ (ชื่อนี้ผมตั้งเองนะ) เห็นมีคนเข็นขายอยู่ 2-3 รถเข็นได้ น่าจะพอเป็นที่นิยมเหมือนกัน

ดูในรูปอาจจะดูไม่ออก มันเหมือนหอยกาบอันเล็กๆอ่ะครับ แล้วก็ปรุงใส่พริกใส่เกลือแล้วก็อะไรอีกก็ไม่รู้ หน้าตาเหมือนจะแซ่บดีครับ ใครชอบกินหอยที่มันต้องดูดจุ๊บๆที่เป็นหอยน้ำจืด น่าจะชอบ แต่ผมกินไม่เป็นแน่ๆ เมนูนี้ขอผ่าน (กลัวท้องเสียด้วยน่ะ)

หากใครไม่ชอบของฝากแนวไม่ได้ประโยชน์เช่นพวงกุญแจอะไรแบบนั้น
ก็นี่เลยครับ กุญเชียงกัมพูชา จากเมืองเสียมเรียบ มีห้อยไว้เพียบเลยในตลาดซาจ๊ะ

แต่ก็ไม่รู้ว่ากุญเชียงจะอร่อยหรือเปล่านะครับ แต่เห็นว่าย่านอีสานของไทยเรา กุญเชียงรสเด็ดมาก ... ถัดจากอีสานไปอีกอย่างกัมพูชาก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ^ ^"

นอกจากมุมขายของที่ระลึกแล้วก็มีมุมตลาดสดด้วยนะครับ ตรงส่วนนี้จะคราคร่ำไปด้วยแม่บ้านและคนกัมพูชาในเมืองเสียมเรียบ ที่มาซื้อของในแบบตลาดสดกลับไปบ้านกัน
อย่างรูปแรก เป็นเส้นเชื่อมระหว่างโซนตลาดสดกับของฝาก มีเนื้อหมูเนื้อไก่ขาย ส่วนแบคกราวน์นี่เป็นกระเป๋าเป้เลย

ผักที่ดูสดน่ากินดีเหมือนกัน ไม่รู้ว่าสารเคมีจะเพียบหรือไม่

อาหารทะเลก็มีนะเออ ^ ^ กุ้งเอย ปลาหมึกเอย

...
แต่ไงๆของสดเนี่ย นักท่องเที่ยวคงไม่ซื้อกลับบ้านหรอกเนอะ เอารูปมาฝากไว้ให้ได้ชมกันเฉยๆน่ะครับ ว่าตลาดซาจ๊ะมีอะไรบ้าง

สรุป
- ตลาดซาจ๊ะ เป็นแหล่งของฝากสำหรับเมืองเสียมเรียบ
- ต่อราคาสินค้า ต่อไปเลย 25% จากราคาที่แจ้ง หรือต่ำกว่า
- เงินไทยเค้ามีทอนครับที่นี่ แบงค์พันก็ซื้อได้ (ถ้าไม่มีทอน ไปร้านอื่นได้เลย)
- ราคาสินค้าขึ้นกับการต่อ ไม่ต่างจากสินค้าในแหล่งท่องเที่ยว