ตลาดหนองมน คือจุดแวะซื้อของฝากจากผู้ที่ไปท่องเที่ยวในภาคตะวันออก ก่อนจะกลับเข้ากทม. หรือไม่ว่าจะกลับไปที่ไหนๆก็แล้วแต่ หากต้องผ่านโซนภาคกลางก่อนล่ะก็ มักจะอดไม่ได้ที่จะต้องได้แวะซื้อของที่ตลาดหนองมนกันเป็นแน่แท้ ... อย่างน้อยแม้จะไม่ถูกอกถูกใจที่นี่มากนัก แต่ก็ต้องเคยแวะกันบ้างล่ะน่า ^ ^
... ซึ่งของฝากชื่อดังของตลาดหนองมนก็คือ "ข้าวหลาม" นั่นเอง ... ข้าวหลามหนองมน คงคุ้นเคยกับศัพท์คำนี้กันดี ^ ^
ทว่า สิ่งที่น่าแปลกใจ ในการเลือกซื้อของฝากตามย่านที่มีร้านของฝากเรียงรายหลายสิบร้านก็คือ ...
... "หลายๆคนต้องไปซื้อร้านที่ไกลจากที่จอดรถเสมอๆ" ...
... แน่นอน ว่าคนที่ไม่ได้ทำแบบนั้นก็มี แต่เป็นกลุ่มส่วนน้อยมาก
ส่วนใหญ่จะต้องเดินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็เดิน เดินเสมือนว่ายังไม่เจอร้านถูกใจ และก็ไม่รู้ว่ามันจะถูกใจร้านไหน
สุดท้าย ก็หยุดอยู่ร้านหนึ่ง แล้วก็ซื้อๆ ต่อราคาบ้าง ...
...
... ทั้งๆที่ มันก็เหมือนกันแทบทุกร้าน!! ...
... แล้วทำไมจะต้องเดินขนาดนั้น?? ... ซึ่งผมเองนั้น ก็เป็นประเภทเดินๆๆ เหมือนกัน ^ ^
ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นยังไงกันบ้าง
แต่ส่วนตัวนั้น ที่เดินหลายๆร้าน เพราะมันมีความรู้สึกดังนี้
1. เผื่อจะมีร้านที่ดีกว่า
แน่นอนครับ แม้จะรู้ลึกๆอยู่ในใจแล้วก็ตาม ว่ามันเหมือนกันทุกร้าน แต่ก็อดใจที่เดินหาไม่ได้ ด้วยความรู้สึำกที่ว่า เอาน่า มันอาจจะมีร้านที่ดีกว่านี้ก็ได้ ... แต่สุดท้ายก็เหมือนกันแทบทุกร้านจริงๆ เรื่องราคาก็แล้วแต่สกิลการต่อราคา ไม่เกี่ยวกับคนขายเลยแม้แต่น้อย ... ถ้าคนซื้อคือคนเดิม ซื้อร้านไหนก็ราคาเท่ากันน่ะแหละ ... ดังนั้น ถ้าใครมาโอ้อวดว่าได้ราคาถูกกว่า แสดงว่าต่อเก่ง ต่อแบบหน้าหนาๆกันเอาเลย อย่าไปคิดว่าเราโชคร้ายได้ร้านแพงกว่านะครับ
2. ซื้อร้านที่ติดกับรถที่จอด มันไม่ได้อารมณ์ "ช้อปปิ้ง"
การมาซื้อของในย่านของฝากนั้น มันก็มีอารมณ์สนุก คล้ายๆกับเป็นที่ปลดปล่อยที่จะมาช้อปปิ้งหลังจากเที่ยวสนุกสนานและกำลังจะกลับบ้าน
การได้เดินๆๆ เดินเยอะๆนั้น มันเหมือนได้ช้อปปิ้งเพลิดเพลินดีน่ะครับ ... ถ้าจอดรถปุ้บ แล้วซื้อร้านตรงหน้า มันเหมือนแวะซื้อข้าวแกงข้างถนนยังไงไม่รู้ ไม่ได้อารมณ์ ... ดังนั้นมันต้องเดินๆๆ เลือกๆๆ ดูหลายๆร้านให้เพลิดเพลินก่อน (แม้มันจะเหมือนกันทุกร้านก็เหอะนะ -*-)
แล้วการที่เราจะหยุดร้านใดร้านหนึ่งล่ะ?? มันมาจากเหตุผลใดหนอ?
ส่วนตัวคิดว่า
1. ขี้เกียจ เหนื่อย
เดินไกลพอละ เริ่มขี้เกียจละ ซื้อมันร้านนี้ล่ะ
2. เริ่มรู้ตัวว่า เดินไปร้านไหนๆก็เหมือนกัน
พอเราเดินไปได้ระยะหนึ่ง เราจะรู้ตัวทันทีว่าร้านไหนๆก็เหมือนกัน เลิกทำโง่ๆดีกว่า (แต่จริงๆเราก็รู้อยู่แล้วล่ะ แต่หลอกตัวเองไง ว่ามันจะมีร้านที่ดีกว่า) ก็เลยแวะร้านนั้นในตอนที่สติกลับคืนมา
3. ห่างไกลเพื่อน
ถ้ามากันเป็นกลุ่มก้อน การได้ดูเพื่อนๆที่เรารู้จัก ต่อนู่นซื้อนี่ จะรู้สึกสนุกไปอีกแบบ ... แต่ถ้าเค้าหยุดกันหมดแล้ว เราก็หยุดบ้างก็ได้ฟะ เดี๋ยวซื้อของคนเดียว ซื้อเสร็จอยากจะอวดใครไวๆก็ไม่ได้
...
...
ก็ประมาณนี้ล่ะครับ
คุณๆล่ะ มีความรู้สึกกันแบบไหนบ้าง เวลาแวะตลาดหนองมนน่ะครับ ^ ^"
(จริงๆย่านบ้านเพ ก็อารมณ์นี้เหมือนกันล่ะนะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น